پژوهش کیفی، متناسب با تئوری های نوظهور پست مدرن، تغییرات گسترده ای را به خود دیده است. عدم تعین سازی دانش، توجه به بازنمایی در ابعاد وسیع و استفاده از ژانرهای ترکیبی از جمله مواردی است که باعث شده است افق جدیدی فراسوی پژوهشگران کیفی با طرح کریستالیزه شدن گشوده گردد. فراهم سازی پازل معنی، انعکاس چندین شیوه متضاد شناخت به همراه طرح مفاهیم مانعه الجمع در کنار همدیگر، از جمله مواردی است که در پژوهش کیفی با رویکرد کریستالیزه شدن می توان یافت. در واقع، کریستالیزه شدن، رویکرد تحقیق کیفی پست مدرنی است که با برجسته کردن توصیف های عمیق ژانرهای چندگانه، روشی برای یکپارچه سازی موضوعات و الگوهای تجارب زندگی است. حال، مقاله حاضر، در نظر دارد با طرح رویکرد نوین کریستالیزه شدن، کاربرد آن را در ارتباط با فهم پدیده های انسانی به تفصیل مورد تشریح قرار دهد.

پژوهشِ حاضر از منظرِ روش شناسی کیفی به بررسی تفاوت‎های موجود در نوعِ موسیقی مصرفی جوانان شهر تهران و تفسیر ایشان از آن می‎پردازد. جهتِ فهمِ جامعه شناسانۀ تفاوت‎های مصرفِ موسیقی جوانان این موضوع از رهگذرِ سرمایۀ فرهنگی_ مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به داده‎های متنی پژوهش، پژوهشگران از میان روش های کیفی روشِ تحلیلِ محتوای کیفی را انتخاب کرده‎اند. داده های پژوهش از طریقِ مصاحبۀ نیمه ساخت یافته با مشارکت کنندگانِ پژوهش گردآوری شده است. با توجه به اهدافِ پژوهش جریانِ انتخاب مشارکت کنندگان بر مبنای نمونه گیری هدفمند صورت یافته است. پژوهشِ حاضر تفاوت‎هایی که میان کنشگرانِ جوانِ با سرمایۀ فرهنگی متفاوت در حوزۀ مصرفِ موسیقی و تفسیر آن وجود دارد را در قالبِ مفاهیم و مقولاتی نشان داده است. این مفاهیم و مقولات عبارت‎اند از: 1. ذائقۀ تربیت شده و ذائقۀ حسی 2. هارمونی و شوریدگی 3. رهنمون‎های مذهبی: مواجۀ نقدآمیز و مواجۀ طردآمیز 4. شنیدن ناشنیدنی ها و دیدن نادیدنی ها و 5- بخشی از ما. نتایج پژوهشِ حاضر نشان می‎دهد، مادامی که کنشگرانِ اجتماعی در سطحِ بالایی از سرمایۀ فرهنگی قرار دارند، در زمینۀ مصرفِ موسیقی به سمت نوعی فرهنگ گرایی رغبت و گرایش دارند. اما در نقطۀ مقابل کسانی که سرمایۀ فرهنگی به میزان اندکی در اختیار دارند به طبیعت نزدیکتر هستند. به عبارتی، ایشان قادر نیستند خود را وارد کدهایی کنند که با آن بتوانند موسیقی هایی نظیر سنتی، کلاسیک غربی یا موسیقی باروک را بازشناسی کنند. بنابراین از دو مفهومِ محوری فرهنگ‎گرایی و طبیعت‎گرایی جهت صورت‎بندی کردند،تفاوت های موجود در مصرف و تفسیر موسیقی در نزد جوانان می‎توان استفاده کرد.

ابعاد اجتماعی و ارتباطی از دهه 70 و به ویژه دهه 90 میلادی به عنوان ارکان اصلی رهیافت های نوین برنامه ریزی شهری مورد تاکید قرار گرفته است. ضرورت توجه به مولفه های اجتماعی و ارتباطی در برنامه ریزی شهری با مطرح شدن مباحث توسعه پایدار اهمیت دوچندان یافته است. دلیل این امر این است که در متون متاخر پایداری، مسئولیت پذیری، تعامل و آگاهی اجتماعی از زیرساخت های اصلی توسعه پایدار شهری به حساب می آید. با این حال علی رغم تاکید بر ضرورت پیوند رویکردهای اجتماعی و ارتباطی برنامه ریزی با مولفه های توسعه پایدار شهری، توجه چندانی به چگونگی پیوند میان این دو جنبه در پژوهش های برنامه-ریزی صورت نگرفته است. پرسش اصلی در مقاله پیش رو این است که ابعاد اجتماعی مستتر در رهیافت های جدید برنامه ریزی چیست و چه ارتباطی میان این ابعاد و معیارهای توسعه پایدار می توان برقرار نمود. در راستای پاسخ به این سوال، ابتدا مبانی رهیافت های جدید برنامه ریزی به اختصار جمع آوری شده و سپس با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی به فهم ابعاد اجتماعی و ارتباطی این رهیافت ها پرداخته شده است. در گام بعدی، تحلیل محتوا و کدگذاری مولفه های کلیدی نظریات و دستورالعمل های توسعه پایدار انجام شده است. در گام پایانی تحلیل، تبیین رابطه مفهومی و برهم کنش میان نتایج حاصل از گام های پیشین با استفاده از روش فراترکیب کیفی استنتاج شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که الگوها و نظریات رویه ای برنامه ریزی شامل رهیافت های ارتباطی، مشارکتی و عمل گرایی، از ظرفیت مطلوبی برای تحقق معیارهای توسعه پایدار به عنوان محتوا و هدف نهایی توسعه در برنامه ریزی شهری برخوردارند

تحقیق حاضر، با هدف واکاوی معنای فرزند و نقش آن در فرزندآوری از دیدگاه زنان بی فرزند ساکن شهر تهران انجام شد. با استفاده از روش کیفی با رویکرد تفسیری بنیادی، 18 مصاحبه عمیق با زنان بدون فرزندی که حداقل 5 سال از ازدواج آن ها گذشته و به طور ارادی بارور نشده اند، انجام شد. این زنان به روش هدفمند در تابستان 1396 نمونه گیری شده و داده های کیفی با استفاده از تحلیل محتوایی موضوعی با رویکرد استقرایی تحلیل شدند. مقوله اصلی عبارت است از: " فرزندتلفیقی از تمایل غریزی و ذاتی به همراه نگرانی و ابهام است که با رشد عقلانیت در فرزند آوری ارادی و برنامه ریزی شده، بازاندیشی در نقش فرزند بر کیفیت رابطه زناشویی و حمایت سالمندی همراه بوده و مفهومی دینامیک بوده که با گذر زمان (چه در گذر نسلی، چه در دوره زندگی)، متحول می شود". علی رغم ارزش ذاتی فرزند، به علت رشد عقلانیت، زنان به دنبال شرایطی هستند که تصمیم فرزند آوری را با کنترل شرایط اتخاذ کرده، قبل از فرزندآوری از کیفیت رابطه زناشویی اطمینان حاصل کرده و با داشتن سالمندی فعال و سالم، به دنبال تعدیل انتظارات خود از فرزند در سالمندی هستند. این معانی برای فرزند و کارکردهای آن در زندگی در تفسیر تغییرات رفتار فرزندآوری نسل های حاضر کاربرد خواهد داشت

دو دیدگاه عمده در موضوع ارتباط میان توسعه صادرات غیرنفتی و رشد اقتصادی وجود دارد، دیدگاه اول ناظر بر این است که صادرات غیرنفتی از طریق تقویت کیفی نهاده ها منجر به رشد اقتصادی می شود و در دیدگاه دوم نیز رشد اقتصادی از طریق تقویت کمی نهاده ها باعث افزایش صادرات غیر نفتی می شود. از این رو هدف این مطالعه آزمون این دو دیدگاه و به عبارتی بررسی رابطه علیت میان صادرات غیرنفتی و رشد اقتصادی طی دوره زمانی 1392- 1352 می باشد. برای این منظور از مدل علیت غیرخطیمارکوف سوییچینگ که در آن توانایی لحاظ کردن تغییر ارتباط بین متغیرها و علیت متغیرها در طول زمان وجود دارد، استفاده شده است. نتایج این مطالعه، بعد از بررسی پایایی متغیرها با استفاده از آزمون زیوت و اندریوز و تخمین به روش MSVAR نشان می دهد که در رژیم یک (رشد اقتصادی بالا) و رژیم دو (رشد اقتصادی پایین) علیتی میان صادرات و رشد اقتصادی وجود ندارد. دلیل آن نیز عدم توجه کافی به تولیدات بخش های دیگر اقتصادی در زمان رونق درآمدهای نفتی می باشد که این امر موجب تضعیف تولیدات، کاهش قدرت رقابت بین المللی تولیدات داخلی و در پی آن کاهش سهم صادرات کالا و خدمات در رشد اقتصادی می شود.

تحول در دیدگاه های توسعه روستایی از ”رشد کشاورزی“ به ”توسعه روستایی یکپارچه“ منتج به ضرورت توجه به ویژگیهای اجتماعی ـ فرهنگی مردم محلی و تدوین سیاست های اجتماعی با رویکردی مشارکتی شده است. این مقاله بخشی از این تجربه،  در چارچوب نظریه تواناسازی با هدف آشنایی بیشتر با نیازهای زنان روستایی، آمادگی آنها برای مشارکت و ایفای نقش در فرایند توسعه و همچنین کاربرد روش های تحقیق کیفی در مطالعات زنان ارایه می نماید. در این فعالیت پژوهشی ـ آموزشی، زنان روستایی پس از بحث های گروهی درباره وضعیت موجود، انتظارات برای آینده و امکان عملی نمودن این انتظارات، به یکی از نیازهای خود به عنوان تاسیس یک بانک در روستا توجه خاصی نمودند. این مقاله قصد دفاع از این تصمیم گیری و یا ارزیابی نتایج آن را ندارد. ولی این تجربه از یک سو نشان دهنده قابلیت روش های کیفی در مطالعات زنان روستایی و از سوی دیگر نشانگر آن است که در شرایط کنونی زنان روستای حصاربن بیشتر در مرحله اول و دوم نظریه تواناسازی قراردارند.

قلمرو دین از موضوعات پر چالش و تاثیر گذار بر سپهر سیاسی جوامع اسلامی به ویژه ایران است. از نظر معرفتی رهیافت های متعددی به قلمرو دین قابل احصاء است که هر یک می تواند نقاط قوت و ضعف متعددی داشته باشد. رهیافت حداکثری مطلق، رهیافت حداقلی، رهیافت اکتفا به ارزش های اخلاقی و بیان کلیات، رهیافت دین متضمن یکی از احکام پنجگانه (واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح) و رهیافت تشکیل دین از عقل و نقل اهم این رهیافت هاست. بر این اساس، دغدغه بنیادین مقاله طرح رهیافتی است که در نسبت با شرایط ذهنی و مختصات عینی جامعه نقاط ضعف رهیافت های پیشین را نداشته و از قوت بیشتری برخوردار باشد. بدین ترتیب پرسش اصلی، مختصات رهیافت مطلوب به قلمرو دین و چگونگی تحلیل ادعاها و نقاط ضعف رهیافت های موجود است. بر این پایه است که مقاله آن رهیافت ها را نابسنده دانسته و با نقدشان به طرح رهیافت قلمرو اعتدالی و انفکاکی دین بر اساس روش اجتهاد کلامی می پردازد. ویژگی های این الگو نیز عبارت از عدم مقبولیت رهیافت های حداکثری و حداقلی مطلق، سلسله مراتب و انفکاک قلمرو دین در عرصه های مختلف زیستی، سلسله مراتب و انفکاک قلمرو دین در ساحت های مدیریتی، تفکیک دین و شریعت، تکالیف شرعی دائر مدار هدایت، و اجتهاد مستمر است.

مساجد از جمله نهادهای اجتماعی می باشند که بحث رهبری در آنان از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است، به گونه ای که یکی از عوامل موثر در اعتلای مسجد، رهبری روحانی در مسجد است. در این راستا محقق به بررسی رهبری روحانی و ویژگی های آن در مسجد صفا پرداخته و تلاش بر آن بوده است که به ارائه مولفه های موفقیت رهبری در مسجد مذکور بپردازد. محقق بر پایه مدل برگزیده و با استفاده از روش مصاحبه و مشاهده غیرمشارکتی، مولفه ها و مقوله های مدل منتخب را با رهبری پیش گفته در مسجد صفا تجزیه و تحلیل کرده است. بر این اساس، 11 مقوله مدل انتخابی را در نظر گرفته و داده های حاصل از مصاحبه ها و نیز گزارش های حاصل از مشاهده را متناسب با هر کدام از مقوله ها با عنوان نکات کلیدی در جدولی ارائه شده است. داده های هر جدول که در واقع برآیند مصاحبه ها و نیز گزارش های نوشته شده است، بر اساس ادبیات رهبری و رفتار سازمانی کدگذاری شده است. پس از کدگذاری داده ها، مدل جامع رهبری در مسجد صفا ترسیم شده است. استمرار فعالیت یک روحانی در مسجد، رهبری مشارکتی وی، الگو بودن رهبر برای اعضا و پیروان، تعامل مطلوب با متربیان و جوانان را می توان از جمله عوامل و مولفه های مهم رهبری در مسجد صفا محسوب نمود.